Daha önce hiç görülmemiş ve her şeyin belirsiz olduğu böylesi bir zamanda, birçok lider ve yönetici, sorumlu olduğu insanlar için neler yapabileceğini düşünüp duruyor. Belli bir noktaya kadar kendi kontrollerinde olan bu durum, çok daha fazlasıyla kontrollerinin dışındaki gelişmelere bağlıdır.

Bazı liderler, işinin el verdiği ölçüde, moda deyimle “home office” çalışırken, bazıları ise, faaliyette bulunması gereken sektörlerde var oldukları için, hala “yüz yüze” çalışmaya devam etmektedir. Durumunuz hangisi olursa olsun, bu süreci mümkün olduğunca iyi yönetebilmenize katkı sağlayacak bazı önerileri değerlendirmelerinize sunmak isterim;

Öncelikle; son derece “insan” olun.

Sadece profesyonel ve ekonomik olarak değil, aynı zamanda sosyal ve kişisel olarak, insanların yaşadığı gerçek korkular ve endişeler için ilgili ve alakalı olduğunuzu göstermelisiniz. Onların tüm sorularına kesin cevaplar veya çözümler bulamasanız da, onları dinlemekten ve korkularını anlamaya çalışmaktan vazgeçmeyin. Ve genel kanının aksine, kendi endişelerinizi de, içtenlikle ve samimiyetle  paylaşmaktan çekinmeyin. Sizinle ilişki kurabileceklerini ve endişelerinde yalnız olmadıklarını bilmek onları iyi hissettirecektir.

Bir diğeri; “azimli ve kararlı” olun.

Bu dönem geri çekilme ve suskun kalma zamanı değildir. Onları düzenli olarak bilgilendirin ve güncellemeler gönderin. Bir çoğu böylesi bir ortamda, “Yöneticim beni sürekli rahatsız ediyor veya e-postalar çok can sıkıcıydı” demeyecektir. İnsanlar karantina altında, ve dolayısıyla dışlanmış hissettiğinde, aşırı bile olsa, iletişim her zamankinden daha anlamlı ve önemli olacaktır.

Ve de; “yaratıcı” olun.

Yeni şeyler deneyin. Takımınızla, sınırlı veya geniş katılımlı olarak,  sadece iş hakkında konuşmakla kalmayıp, bu durumun nasıl yönetilebileceğine ilişkin önerileri ve deneyimlerini paylaşmalarını sağlayan, düzenli ve bazen spontan video konferansları geçekleştirin. Filmleri, oyunları ve sürece yardımcı olması için buldukları diğer araçları paylaşmalarını ve dünyalarında neler olduğu hakkında hikayeler anlatmalarını isteyin.

Unutmayın krizler, insanların birbirlerini tanıma ve kriz sona erdikten sonra da devam edecek bağlar kurma fırsatı sunar.

Kaçınmanız gereken en önemli şey; “her zamanki gibi iş” adına soğuk veya işkolik görünmek, ya da “insanlara alan açmak” adına çekingen ya da tutarsız olmak, ya da yeni bir şey denemekten korkmaktır.

Bu tür benzeri görülmemiş zamanlar, alışılmış konfor alanlarınızın ötesine geçmenizi ve normalden daha da açık ve içten olmanızı gerektirir.

Bir süre sonra geriye dönüp baktığınızda yaptıklarınızla gurur duyuyor olacaksın.

Patrick Lencioni, 3 Thoughts for Leaders In a Perilous Time, chiefexecutive.net, 23 Mart 2020